Bahtım

Beyaz bahçelerin nadide gülü olmayı hayal etmemiştim fakat White baht olmayı sevmiştim. Kırık bir tebessümle yüreğimi buruklukla ısıtmıştı. Ama bu geçmeyen ağır hüzün bahtıma Black rengini kusuyordu. Ortalık epey kirlendi, elime bulaştı, yıksamda kokusu geçmiyor. Oysa baht kelimesi bizde telli duvaklı gelin demektir. Başka türlüsünü kaldıramaz konu komşu cengaverleri. Geceler ah geceler… Yine benim sabredemediğim sırdaşım oluverdi. Onu geçirdikçe zamanın düğününden bende köşemde karanlığa sığındım, sıkıca sarılmayı istemeden, korkarak. Ona veda edemiyorum, ona ve ona… 

Eğer veda edersem gecelerde biter bende biterim belki bu acı kokan satırlarda biter. Anlamıyorum ;taşmayan gözyaşına neden boğulmadığımı, bitiremediğim yasa neden toprak atamadığımı, bende kalan kıyafetinin süsüne yenik düşmemi anlayamıyorum. Kime güçlü görünmeye gayret ediyorum? Kimin hayaleti üzerinden vücut bulmaya çalışıyorum… Ne ara duygu karmaşası yaşama hastalığına tutuldum onuda bilmiyorum… Bildiğim tek şey canım yanıyor ve senin toprağına sarılmak istiyorum, yanı başında uyumak istiyorum, sesim çatlayana kadar ağlamak istiyorum, sadece bunu istiyorum… 

Sonra hayata teslim olacağım, beni bekleyen ne varsa içtenlikle kabul edeceğim. 

Umarım bunlar güzel şeylerdir umarım

. .. B.K