Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam! Uyandırmayın beni, uyanamam. Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına, Allah aşkına, gök, deniz aşkına Yağsın kar üstümüze buram buram… Ahmet Muhip Dıranas   İliklerimize kadar soğuğu almak için Karadeniz yollarına düştük. Hayalimde tam da Dıranas’ın dediği gibi mavi gök, beyaz yer. Doğruca Trabzon yoluna koyulduk. Gece vakti varmıştık bu şehre. […]

  90+7’de kornerden atılmış bir golün adıdır aşk Mahşer sessizliğine bürünmüş aklın deplasman tribünü Ve böyle sarılmışken sırılsıklam yağmura Lütuftur hayalini kurabilmek her lahzada   Kalbimin pencere kenarlarına konmuş ürkek bir serçenin ekmek kırıntılarını yemesidir aşk Pazartesi geceleri 11’de söndürdüğün odanın lambaları Ezbere bilinir kıtalararasında Nefesim sensizliğin tohumunda külleniyor Pencerelerini açsana Yayılır saçlarının rayihası Kirpiklerinin […]

  Gittikçe büyüyen bir sessizliği bütünleyen şehrin ortasında aynada ağlayan bir kadın vardı. Senelerce, senelerce evveldi; Yaşayan bir kız vardı, bileceksiniz, İsmi Annabel Lee; Hiçbir şey düşünmezdi sevilmekten Sevmekten başka beni.   Gittikçe küçülen bedenimin ortasında oynayan, ruhumun boşluklarını kahkahalarla dolduran bir kadın vardı. Ellerimi uzattığımda, tutmazdı. Parmak uçlarımı öpmenin ellerimi tutmaktan daha güzel olduğunu […]

  Zehri bal bilirdim geçsem dünyadan İmdi bilirim Zaman akar bileklerimden Bir düş yitimi sancısıyla taze Kuşluk vaktinde tükenmişem Zahid Hayalimde Bak anlar nasıl kıvrılmış gözlerimde Yokluğun uğultusu firarsa yüreğimde Bu ki güvercin pusulasından Yol bellemek Bu ki Nakavt olmuş bir bedenin ‘Ya Allah’la saldırması dünyaya Rüya içre rüya görmekle mağrur Dervişem, Asam sözlerimde Ben […]

  Çok canını yaktık papatyaların, sevmediğini bilip sevsin istediklerimiz adına, bir istirhamı var yüreğimin benden, bir papatya da benim için seç, bakalım beni seviyor musun diye ihtimal midir  ki insan yüreğini sevmesin. Yüreğim; deryam, denizim… Ben senin için katlanırım bunca naza niyaza… Benim dışımda gelişen hadiselerden medet umma, bana dön. Dön yürek yurduna, sarıl kumsalına, […]

  Bir kurşun ki gözlerimi hesapsızca, korkusuzca deler Nerde şimdi beni kör eden gözlerime inen perdeler   Sana duyduğum sevgi, papatyanın kokusundaki sırdır Bıkmadan, usanmadan koşuyorum peşinde bilmem kaç asırdır   Herkesi kucaklayan gönlün bana gelince neden sığdır? Şu kadarcık hatırım varsa o gönlüne beni de sığdır   Rabbinle dertleşmek için al eline bardağını Eskit […]

  Çeyrek asra yaklaşan ömrümün içine sığdıramadığım meçhul bir aşk…Her bakmadığım yüzde gördüğüm lakin her gördüğüm yüzde bulamadığım şey…Dumanı tüten her ocağı benim sanarak içeri dalmışım ve mesken sahipleri ‘acizdir, miskindir’ diyerek halime acımışlar da bir müddet ısınmama tahammül etmişler Sonra cebren yahut hüsn-ü lisan ile kapı dışarı etmişler beni. Her kovuluşumdan sonra öz evinden […]

  -Kardeşim Ezgi’ye.   çünkü ben de yorgunum ve yorulmuşumdur. onlar bilmeden duysun diye bir kere beni birer zulüm niyetine kıyısından geçtiğim hayatımın ve tüm hayatların kirli katmanları.     yaşadığımız hep herkese inat ve yine de herkesle beraber bir yükü bin yük edip kambur kalmak endişesi ve utancı bir yana taşımak kaygısı.     […]

    Kış habercisi vardı gözlerinde. Ölüm sessizliği sinmişti üzerine. Gergin ve korkaktı. Soğuktu üstelik.   Elleri ellerine teselliydi. Gözleri birbirlerini göremediklerinden, sahipsizdi.Alçak bir zorlamanın neferleriydi. İçindeki karanlık müsaade etmiyordu yüz kaslarına. Gülemiyordu. Tedirgindi. Başlangıç kalmamıştı artık. Sondaydı. Son dem, son çıkmazdaydı.   “İlerlesene!” dedim.   “İlerle. Ne diye bekliyorsun bu soğukta ? Senin şu […]

  ‘bir ayıp gibiyim. saklı ve sallantılı.’   Çekiniyorum toslayınca bir taşa. Üç kere ‘yokumdur’ deyip yine çıkıyorum karşıma. Unut varını, kendinin unut aklanmayı kömürlükte.   ‘bir ayıp gibiyim zulmü kendine hak.’   Rüyası için uyunan gecelerin İkindi çıkmazları var Doğuşunu göremediğim güneşin değil penceremde değil penceremde değil penceremde yüreğimde batması var.   Bu vakitler […]

  tut ki yanılgıdır gördüğüm düş, bakışın hapsolduğu çöl yeri gerçektir. dünya kaybolduğum beyhude düşüş çarptığım bu köşe başları gerçektir. * tut ki yanılsamadır yıldızlı gece güvercin kanadında o bilindik hece istanbul yanarsa çözülür bilmece galata’nın dar yokuşları gerçektir. * tut ki sönmüştür yaktığın közün bahara dönmüştür getirdiğin güzün tut ki unutuldu tüm yüzün gözün […]

  84 yaşında. Muhacir evlerine yerleştiğinden bu yana 66 yıl geçmiş demek ki. Rahmetli Menderes vermiş arsayı. Babasıyla beraber yapmışlar evlerini. Tek katlı. İki oda. Banyo ve mutfak çok mütevazi. Tuvaleti bahçede. Hâlâ nasıl boya yaptığını, kiremitleri nasıl döşediğini hatırlıyor. Hatırladıkça gözleri buğulanıyor. Belli ki tahta kokusu hâlâ burnunda tütüyor. Rüzgarda ahenkle sallanırken çıkardığı seslerin […]